Parodontitis / Parodontoza
Parodontitis, odnosno parodontoza, bolest je potpornih struktura zuba. Parodontitis nastaje kao posljedica neliječenog gingivitisa zbog kojeg bakterije prodiru u dublje slojeve potpornog tkiva zuba, razarajući kost i stvarajući tzv. džepove.
S obzirom na oblik razlikujemo agresivni, kronični i nekrotizirajući parodontitis. Neki oblici bolesti razvijaju se gotovo neprimjetno dok su drugi praćeni boli, krvarenjem, otokom desni, lošim zadahom te klimanjem i migracijom zuba.
Dijagnoza parodontitisa postavlja se kliničkim pregledom, sondiranjem, mjerenjem parodontalnih indeksa te rentgenskim snimanjem.
Ključnim čimbenikom u razvoju parodontalnih bolesti smatra se zubni plak, a ostali čimbenici su dob, nasljeđe, pušenje, stres, ortodontske anomalije, traume, malnutricija i dr.
Gingivitis je najblaži oblik parodontne bolesti praćen crvenilom, krvarenjem i oticanjem desni. Subjektivne smetnje mogu, ali ne moraju biti prisutne u ovoj fazi bolesti. Uzrok gingivitisa najčešće leži u neadekvatnoj oralnoj higijeni, a liječi se redovitim profesionalnim čišćenjem zubnih naslaga (kamenca) i poliranjem od strane doktora dentalne medicine. Ključna je i promjena higijenskih navika pacijenta.
Parodontološka dijagnostika
Liječenje parodontitisa podrazumijeva otklanjanje supragingivnih naslaga (profesionalno čišćenje plaka i kamenca), ali i subgingivnih naslaga tj. struganje i poliranje korijena zuba (tzv. kiretaža zuba). Tim postupkom uklanjaju se naslage i bakterije koje se nalaze ispod zubnog mesa u tzv. parodontalnom džepu.
Uz samo čišćenje, provodi se i pjeskarenje površine zuba.
Dijagnoza parodontitisa postavlja se :
- kliničkim pregledom
- anamnezom
- mjerenjem parodontalnih indeksa (plak indeks, indeks krvarenja papile, sondiranjem dubine džepova i retrakcije gingive)
- rentgenskim snimanjem (ortopantomogram ili 3d snimke)
- mikrobiloškim testovima
Tim metodama dobiva se informacija o stupnju oštećenja tkiva te eventualnoj prisutnosti patogenih bakterija u parodontu. U novije vrijeme došlo je i do razvoja rane dijagnostike, u fazi dok bolest još nije manifestirana. Radi se o enzimskim te imunološkim testovima koji se provode u laboratoriju, ali i u samoj ordinaciji u samo nekoliko minuta. Tim testovima postigao se značajan korak u ranoj prevenciji parodontalne bolesti.